Łącząc animację i architekturę, upside mimi ᴉɯᴉɯ uʍop przybiera formę opuszczonego sklepu przy głównej ulicy, zlokalizowanego w lesie w Jupiter Artland.
Maclean zaczerpnęła inspirację z przestrzeni komercyjnych jako miejsc pożądania, łącząc to z rolą, jaką lasy odgrywają w baśniach, będąc jednocześnie miejscami magii, niebezpieczeństwa, transformacji i miejscami, w których normalne zasady codziennego życia już nie obowiązują. Na końcu leśnej ścieżki sklep z zabawkami – pozornie opuszczony i zaniedbany na zewnątrz – po wejściu okaże się być odwróconym do góry nogami światem kreskówkowej księżniczki Mimi. Pierwsza w pełni animowana bohaterka Maclean, Mimi, jest mroczną, wyniosłą postacią naszego pokolenia, która zaprasza nas do wywróconego do góry nogami świata kapitalizmu końcowego; baśni XXI wieku o konsumpcyjnym pożądaniu.
Andy Goldsworthy Clay Tree Wall
JONATHAN BALDOCK: WARM INSIDE
Sugestywna instalacja dwunastu wiszących rzeźb zamówiona przez Accelerator, Sztokholm, w 2021 roku. Ta grupa naturalnej wielkości kokonów mieści i chroni ciała na skraju metamorfozy. Ręcznie przędzona wełna, włókna barwione roślinami i misternie tkane kosze składają się na dzieła z ceramicznymi dłońmi, stopami i maskami w środku. Niektóre z dzieł zawierają suszoną lawendę, roślinę używaną jako środek uspokajający, konserwujący i chroniący przed infekcjami oraz w obrzędach pogrzebowych od setek lat. Rzeźby przywołują zarówno macicę, jak i grób jako struktury, które otaczają, chronią i balsamują, oznaczając zarówno początek, jak i koniec.
A Forest składa się z mozaikowych paneli pomalowanych sprayem chromu, z których każdy jest odchylony w rogach, aby odsłonić dodatkowe panele w kolorze tła. Lustrzane panele powierzchni odbijają las Jupiter Artland, a odbicie zmienia się z każdą mijającą porą roku.
Suck to stroma i pozornie nieskończona, zakrzywiona metalowa rynna wdzierająca się w ziemię niczym podziemny kanał. Umieszczona pośród lasu Jupiter Artland, rynna jest otoczona siedemnastostopową kwadratową klatką.
Firmament jest zbudowany z 1019 stalowych kulek, które są utrzymywane w przestrzeni przez 1770 stalowych elementów o różnej długości. Są one zespawane ze sobą, tworząc nieregularną, wielokątną strukturę, której forma rozpuszcza się i rozwiązuje w przestrzeni. Dzieło sztuki zostało zaprojektowane poprzez skanowanie własnego ciała artysty.
Ian Hamilton Finlay Świątynia Apolla
Świątynia Apolla to rzeźba w stylu neoklasycznym. Tekst wyryty w złocie biegnie wokół podstawy kopuły świątyni, przerabiając początek tekstu Waltera Patera z 1893 r. „Apollo w Pikardii”, aby przypisać jego słowa do Saint-Justa: „Kolejny po Apollu tytaniczny bunt w jego sercu… bóg definitywnie na wygnaniu – LA St-Just”.
Ian Hamilton Finlay X Muza
Xth Muse przedstawia rzeźbioną głowę Safony, stojącą na smukłej kolumnie z kamienia portlandzkiego o wysokości ośmiu stóp.
Over Here to konstrukcja zbudowana z żyłki wędkarskiej i przymocowana na wzór pajęczyny między dwoma drzewami na skraju lasu Jupiter Artland.
Podobnie jak wiele prac zainstalowanych w Jupiter Artland, Over Here bawi się napięciem inherentnym dodawaniu obiektu kulturowego do pięknego, quasi-naturalnego otoczenia. Jego koronkowa forma oznacza, że dzieło sztuki migocze między wpasowaniem się, niemal niewidocznie, w otoczenie a deklarowaniem się jako ingerencja człowieka. Jeśli zarówno jego materiały, jak i forma sugerują schwytanie niczego niepodejrzewającej ofiary, dzieło w rzeczywistości działa delikatnie, aby zwabić, schwytać i oprawić spojrzenie widza.
Został on strategicznie umieszczony, aby panoramiczne widoki lasów, pól i wzgórz można było zobaczyć okiem sieci. W ten sposób tkana sieć staje się swego rodzaju mapą, narzędziem do orientacji, oferującym specyficzne doświadczenie otaczającego środowiska.
Nathan Coley In Memory
In Memory przybiera formę małego, prywatnego cmentarza, umieszczonego w betonowej obudowie. Nazwy, którymi wyryto nagrobki, zostały przez artystę wymazane, aby stworzyć niepokojące wymazanie.Na potrzeby In Memory Nathan Coley pozyskał nagrobki, które z różnych powodów zostały usunięte z ich dawnych miejsc, a nazwiska, którymi były wyryte, zostały wymazane. Tradycyjny gest rzeźbiarski – rzeźbienie – połączył się tutaj z aktem ikonoklastycznym i przywłaszczeniem, w tradycji readymades Duchampa.
Rezultatem jest zbiór niepokojących i niepokojących obiektów, w których wymazanie imienia od razu sugeruje wymazanie dokonane przez samą śmierć i zwraca szczególną uwagę na to, co jest ogólne lub kulturowe w prywatnych pomnikach – mianowicie na te formy adresu lub dedykacji, które stanowią ramy żałoby.
In Memory tworzy przestrzeń i miejsce, oddzielone od otoczenia, dając nam przestrzeń do refleksji nad tym, co oddziela żywych od umarłych i nad tym, jak wyznaczamy tę granicę.
Pablo Bronstein Rose Walk
Rose Walk składa się z dwóch dziesięciometrowych pawilonów połączonych dwudziestopięciometrowym ogrodem różanym. Oba pawilony zbudowano w dwóch różnych stylach architektonicznych; jeden jest gotycki, a drugi jest przykładem stylu chinoiserie.Rose Walk to jedno z największych dzieł plenerowych Pabla Bronsteina. Te imponujące i wyszukane dzieła sztuki jednocześnie pełnią funkcję wejść i ozdobnych ram wąskiej promenady. Oprócz dodania Rose Walk do stałej kolekcji, Jupiter Artland zlecił wykonanie występu na żywo, który odpowiadał na przeciwstawne formy architektoniczne dzieła sztuki.
to monumentalna rzeźba z brązu odsłonięta w 2022 roku przedstawia leżącą kobietę długości 6 metrów, ułożoną na polanie wśród starych buków i otwartych łąk.Postać ma zamknięte oczy, a jej ciało jest wystawione na widok, lecz jej spojrzenie skierowane jest do wewnątrz – jakby była w stanie medytacji, bezbronności lub oczekiwania.
Rzeźba ta mówi o miłości, która nie zawsze jest odwzajemniona,o wrażliwości, którą często ukrywamy,i obecności kobiety w naturze – jako części jej cyklu, życia i przemijania.
Sama artystka określiła tę rzeźbę jako gest oddania – „Leżę tutaj dla ciebie” – pełen czułości i gotowości na relację, ale też ukazujący siłę w bezruchu.
Anya Gallaccio The Light Pours Out Of Me
"Światło wylewa się ze mnie", przybierając formę współczesnego szaleństwa lub groty, ukłonu w stronę brytyjskiego krajobrazu XVIII wieku. Ściany falują ametystem. Uwodzicielskie i zmysłowe skupiska kryształów, tworzące myląco gładką, ale zdradziecko poszarpaną powierzchnię.
Sara Barker Separation in the Evening
Christian Boltanski Animitas
Animitas składa się z ponad dwustu małych japońskich dzwonków, z których każdy jest przymocowany do długiej łodygi posadzonej na wyspie w Duck Pond w Jupiter Artland. Dzwonki dzwonią na wietrze, uwalniając to, co Boltanski opisał jako „muzykę dusz”.Animitas to jedna z najbardziej imponujących wielkoskalowych instalacji plenerowych Christiana Boltanskiego. Dzwony są celowo rozmieszczone tak, aby odtworzyć mapę gwiazd w noc narodzin artysty, 6 września 1944 r.
Upamiętnienie własnego życia przez Boltanskiego jest połączone z poświęceniem pamięci o życiu innych – Animitas miało być słuchowym odpowiednikiem chilijskiej tradycji sanktuariów pamięci „animitas”.
Rivers składa się ze stu okazów wody ze stu różnych rzek wokół Wysp Brytyjskich. Okazy zostały zebrane, poddane destylacji i przechowywane w stu zamkniętych słoikach o jakości muzealnej i umieszczone w skonstruowanym boathouse.Każda próbka wody może być rozumiana jako przechowująca fizyczne „wspomnienia” konkretnych czasów, miejsc i wydarzeń, zachowując je na zawsze. Na zewnątrz boathouse nazwy rzek, z których pobrano próbki wody, są zapisane, wygrawerowane na drewnianej powierzchni zewnętrznej.
Marc Quinn Bomba miłości
Love Bomb to 12-metrowa orchidea. Rzeźba wyróżnia się jako moment nadmiaru i nienaturalności pośród zdecydowanie nietropikalnego otoczenia Pentland Hills.
