.

„Któregoś dnia oślepniesz. Jak ja. Będziesz siedział gdzieś, punkcik zagubiony w pustce, w ciemności, na zawsze. Jak ja. Któregoś dnia powiesz sobie 'Zmęczony jestem, usiądę', i siądziesz. A potem powiesz sobie 'Głodny jestem, wstanę i zrobię sobie coś do zjedzenia'. Ale nie wstaniesz. Powiesz sobie 'Nie powinienem był siadać, ale skoro już siadłem, posiedzę jeszcze trochę, później wstanę i zrobię sobie coś do zjedzenia'. Popatrzysz chwilę na ścianę, a potem powiesz sobie 'Zamknę oczy, może prześpię się trochę, będę się po tym czuł lepiej' i zamkniesz je. A kiedy je otworzysz, ściany już nie będzie. Znajdziesz się w nieskończonej pustce, której nie wypełniliby wszyscy wskrzeszeni zmarli wszelkich czasów, i będziesz w niej jak ziarnko piasku pośród stepu.”
Samuel Beckett „No właśnie co”